191. DZIEŃ OKUPACJI poniedziałek 21.6.82 r.

[1287] TEKSTY # //Ulotka A4, powielana dwustronnie z matrycy białkowej. Winieta tytułowa rysowana odręcznie, litery wysokości ok. 1 cm naśladujące krój tytułu “Gazety Krakowskiej”, z tym że w miejscu rysunku orderu – kotwica Polski Walczącej Str. 1:// Uwolnić więzionych za patriotyzm! / GAZETKA KRAKOWSKA /- – – – – / SERWIS INFORMACYJNY AKADEMICKIEGO RUCHU SAMOOBRONY KRAKÓW 13.06.82. NR 5 / = = = = = /”Gazetka Krakowska” jest kontynuatorką dotychczasowego Serwisu Informacyjnego ARS-u. Wydaje ją ten sam zespół redakcyjny. Modyfikacja tytułu spowodowana jest ukazywaniem się Serwisu Informacyjnego Solidarności. mamy również zamiar zachować w pamięci Czytelników dobre tradycje prawdziwej prasy krakowskiej, która została zakneblowana, a praktycznie przestała istnieć 13 grudnia i stopniowo odradza się w podziemnym ruchu wydawniczym. REDAKCJA / – – – – – / Oświadczenie nr 3 dn. 13.06.82. / 13 czerwca minęło pół roku od ogłoszenia stanu wojennego. W Załężu i innych ośrodkach internowania trwa głodówka protestacyjna. 16 czerwca cała Polska ponownie zaprotestuje przeciwko bezprawiu junty. W związku z tym wzywamy do przeprowadzenia strajku dnia 16 czerwca w godz. 12.00-12.15 we wszystkich uczelniach Krakowa. punktualnie o 12.00 przerwiemy zajęcia i wyjedziemy przed budynki uczelni. Zwracamy się do pracowników, szczególnie członków Solidarności, o włączenie się do naszej akcji. Po strajku odbędą się krótkie marsze milczącego protestu. Apelujemy do studentów nie mających w tym czasie zajęć o przyjście na teren strajku. ARS, SGO, NGO, inne grupy oporu / – – – – – / Solidarność Małopolska ogłasza: / 13 czerwca o godz. 17-tej Msza św. w intencji Ojczyzny w Nowej Hucie-Bieńczycach. / 16 czerwca o godz. 12-tej piętnastominutowy strajk protestacyjny, strajk włoski, na pierwszej zmianie, na wydziałach o ruchu ciągłym. / 16 czerwca po pierwszej zmianie Marsze Milczącego protestu sprzed bram dużych zakładów pracy. Przemarsz chodnikami w milczeniu i w ciemnych strojach na znak żałoby po wszystkich ofiarach stanu wojennego. Małe zakłady do-

[1288] łączają do dużych. / Apel Załęże / Dnia 13 czerwca 1982, wraz z upływem pół roku od ogłoszenia stanu wojennego, grupa internowanych w więzieniu w Załężu k. Rzeszowa podejmuje dziesięciodniowy strajk głodowy. Głodówka będąca aktem moralnego sprzeciwu wobec przemocy, będzie kontynuacją akcji głodowej podjętej w Białołęce przez przywódców NSZZ “S” dla poparcia postulatów Episkopatu Polski zwolnienie uwięzionych i internowanych oraz podjęcie negocjacji pomiędzy PRL, Kościołem i KK NSZZ “S”. / Przystępujący do strajku głodowego w Załężu apelują do internowanych we wszystkich obozach o przyłączenie się w dniach 13-22.06. do tej akcji i nadania jej tym samym charakteru ogólnopolskiego. / Zwracają się oni także do wszystkich Polaków o zamanifestowanie w czasie trwającej głodówki Solidarności Narodu Polskiego, w szczególności przez organizowanie i udział w zbiorowych modłach i nabożeństwach w intencji powstrzymania przemocy i wznowienia dialogu w naszym kraju. / Kronika Małopolska nr 10 / RKW Małopolska / – – – – – / / Solidaryzując się z apelem internowanych: 13-22.06. po codziennej Mszy św. o godz. 20.00 odprawianej w kościele na Miasteczku będziemy składać pod tamtejszym krzyżem kwiaty i zapalać świece. Kościół BMK w Mistrzejowicach – nowenna pokutna. ARS. // str. 2: // W kwietniu ukazał się pierwszy po 13 grudnia Raport Konserwatorium Doświadczenie i Przyszłość poświęcone konsekwencjom wprowadzenia stanu wojennego, sytuacji jaka wytworzyła się w różnych dziedzinach życia publicznego i prognoz na przyszłość. Objętość Raportu / 62 strony maszynopisu / nie pozwala na szybkie rozpowszechnienie. Poniższy fragment pochodzi z rozdziału “Konsekwencje dla społeczeństwa”. //W tym miejscu wydrukowano fragment raportu DIP – patrz DO nr 166 z dn. 27.5.82 r. obejmujący pełny tekst punktu “a/ Konsekwencje dla społeczeństwa” i punktu “b/ Konsekwencje dla władzy i zdolności jej kierowania” z “Rozdziału I. Konsekwencje wprowadzenia stanu wojennego 1. Konsekwencje doraźne i bezpośrednie”. #

# //Ulotka jak wyżej, str. 1:// Uwolnić więzionych… itd. 20.06.82. NR 6 / = = = = = / Nowa Huta-Bieńczyce. 13 czerwca. O 17.00 rozpoczęła się Msza św. za Ojczyznę Kościół pełny. Krąży helikopter. Po zakończonej Mszy uformował się pochód. Idąc w stronę Osiedla Teatralnego wznosił okrzyki: “Solidarność”, “reżim precz”, “Zwolnić Lecha”, “Zwolnić Gila”. W okolicy Teatru Ludowego

[1289] zaatakowało ZOMO. Bez ostrzeżeń wjechały w tłum armatki wodne, użyto gazów łzawiących. Z czoła oderwała się grupa mężczyzn, którzy wyjęli pałki spod marynarek i natychmiast zrobili z nich użytek. Wcześnie też należeli do najaktywniejszych. Rozproszone grupki podjęły walkę z zomowcami. W okolicy Placu Centralnego i Al. Róż ustawiono barykady z ławek. Tłum przed kościołem powiększył się o przybyłych na nabożeństwo fatimskie. Wśród zgromadzonych było wiele kobiet i dzieci. Na modlących się ludzi uderzyły strumienie wody zabarwionej niebieską farbą. Po raz pierwszy w tak wyraźny sposób zostało znieważone święte miejsce, nie oszczędzono nawet ołtarza. Dalsze wydarzenia mamy z reżimowej prasy. Na podkreślenie zasługuje wiadomość, że zamieszki uliczne były zorganizowane. To oczywiście dało się zauważyć. Niestety, nie wiemy kto był organizatorem, choć niektóre twarze były jakby znajome… / Kraków. 16 czerwca, godz. 12.00. Na uczelniach stosunkowo nieliczne zgromadzenia. Często minutowe przerwy w zajęciach. W zakładach pracy trwa od rana strajk włoski. Polega on na ścisłym przestrzeganiu wszystkich przepisów /BHP, technologie, instrukcje, regulaminy itp./. Ich nieprzebyty gąszcz i wzajemna niezgodność praktycznie może zatrzymać produkcję. Godz. 15.00. Wcześniej już ogłoszono pogotowie w “Domu Turysty”. Z biur i urzędów wychodzą tłumy ludzi. Całe miasto kontrolowane jest przez drogówkę. Myśli pierwszych i drugich zwrócone są jednak w stronę Nowej Huty. Nowa Huta. Wychodzi pierwsza zmiana. Załogi wielu zakładów idą razem. Spokój. Tylko “określone siły” chcą wywołać zamieszki. Potężna dłoń hutnika szybko gasi prowokatora. Trudno ocenić ilość uczestników, bo nie widać jednocześnie początku i końca wielkiego marszu protestu i pamięci. Przypuszczalnie zgromadziło się ok. 20 tys. ludzi. Jest to z pewnością największe wydarzenie tego typu w wojennym Krakowie. Po raz pierwszy od grudnia czuję się bezpieczny, nawet wtedy, gdy spotykamy oddział ZOMO – przywitany potężnym gwizdem tysięcy robotników. Zomowcy są przestraszeni i nie interweniują. Zaimprowizowane nabożeństwo w kościele w Bieńczycach kończy wspaniały akt solidarności – dla “Solidarności”. / 16 maja podjął bezterminową głodówkę Andrzej Grzybowski / 28 lat, socjolog, prawnik, absolwent UJ/ były przew. Komisji Założycielskiej NSZZ “S” Huty “Katowice”, internowany 13 XII w Uhercach. Obecnie w stanie ciężkim przebywa w szpitalu w Krakowie. Domagamy się zwolnienia

[1290] człowieka, który pragnie raczej zginąć niż żyć w niewoli.! / zarząd SDPRL wystąpił do “Gazety Krakowskiej” i KC, by Rajca przestał być drukowany. Nawet Rajca reżimu przeszkadza. / Rady dla udających się na nabożeństwo: 1. Ubrania zafarbowane przez ZOMO najlepiej prać w nadboranie. 2. Nie należy trzeć załzawionych pod wpływem gazu oczu. / Rady dla przesłuchiwanych: 1. Przed przesłuchiwaniem nie zażywaj środków uspokajających. zamiast tego, po każdym pytaniu policz w myśli do dziesięciu. 2. Nie wdawaj się w żadną rozmowę, nawet o rzeczach wg ciebie nie związanych z tematem przesłuchania. Udzielone w ten sposób mimochodem informacji o innych całkiem niewinne, pomogą stworzyć SB atmosferę “Wszechwiedzy” przy przesłuchiwaniu następnych osób. 3. Nie daj się zaskoczyć pytaniem “strzelonym” w trakcie rozmowy o niczym. Zdarza się, że po takich pytaniach ludzie zaczynają sypać. 4. Nie pisz żadnych oświadczeń własnoręcznie. //Str. 2:// 1/1 KP. / świadczenie / 11 VI na terenie Krakowa rozpowszechniona była ulotka o następującej treści: “Protestujemy przeciwko próbom rozbicia jednostki w solidarnej modlitwie. W momencie gdy społeczny protest każdego 13-go dnia miesiąca narasta, nasz metropolita nie ma prawa podrywać jedności naszej solidarności. Wszyscy spotykamy się 13 czerwca o xx godz. 17.00 w Kościele NMP w Rynku Głównym”. Autorzy przytoczonego tekstu próbowali go uwiarygodnić posługując sią w tym celu nazwą organizacji – Akademicki Ruch Samoobrony. Komisja Programowa ARS-u oświadcza, że nie jest autorem powyższego tekstu. Nie był on drukowany ani kolportowany przez naszą organizację. Wiele faktów wskazuje na to, że była to prowokacja mająca na celu podważenie autorytetu JE Kardynała Macharskiego oraz zdyskredytowanie w oczach społeczeństwa dynamicznie rozwijającej się organizacji. Zwracamy szczególną uwagę na tego typu próby rozbicia społecznej solidarności. Zdecydowana większość społeczeństwa popiera program porozumienia narodowego propagowany przez Kościół i “S”. ARS w Deklaracji Założycielskiej oraz Deklaracji Programowej, określając cel działania oraz metody postępowania będzie istnieć, tę linię postępowania będziemy kontynuować. Pojawiające xxx się różnice poglądów w niektórych kwestiach nie mogą przesłonić jedności w sprawach pierwszoplanowych. W oświadczeniu zamieszczonym w SI nr 4 wezwaliśmy środowisko akademickie do ucze-

[1291] stnictwa w centralnej Mszy św. odprawianej w intencji Ojczyzny, w Bieńczycach – nie negując potrzeby organizowania takich nabożeństw również we wszystkich kościołach parafialnych. Uznając celowość zbiorowych protestów, stanowiących sygnał ostrzegawczy dla władzy oraz konsolidujących społeczeństwo, mamy również świadomość kosztów społecznych takich przedsięwzięć. Z powagą odnosimy się do wszelkich ostrzeżeń płynących ze strony Kościoła. Są one przez nas analizowane i brane pod uwagę przy podejmowaniu akcji. Na zakończenie polecamy wszystkim samodzielne przeanalizowanie treści przytoczonego na wstępie tekstu. Zastanawiający jest fakt, że o wyznaczonej godzinie okolic Rynku Gł. strzegły silne oddziały ZOMO. Wielokrotnie już pisaliśmy o metodach stosowanych przez władzę zmierzającą do rozbicia solidarnego oporu. Nie pierwszy to przypadek tego typu i zapewne nie ostatni. Komuniści dysponując środkami represji i tajnym aparatem ucisku nie zrezygnują z próby rozbicia społeczeństwa. pamiętajmy, że naszą najskuteczniejszą bronią jest solidarność! KP.ARS / 2/1 KP. Informujemy, że xxx dnia 15 VI wszystkie oświadczenia ARS-u będą podpisywane: Komisja Programowa Akademickiego Ruchu Samoobrony lub KP ARS. Pozwoli to na szybką reakcję z naszej strony w przypadku ewentualnej kolejnej prowokacji. Wszystkie oświadczenia, apele, uchwały wydane w formie ulotek będą potwierdzane przez ich drukowanie w naszych pismach: “Póki My Żyjemy” oraz “Gazeta Krakowska”. KP. ARS / 3/1 KP. Solidarność z Załężem / Dobiega końca dziesięciodniowy strajk głodowy internowanych w Załężu oraz innych ośrodkach. xxx Minie dziesięć ciężkich dni dla ludzi, którzy narażając własne zdrowie podjęli kolejną dramatyczną próbę ratowania trudnej sytuacji kraju. Każdy człowiek musi docenić wartość i moralną siłę protestu przeciwko bezprawiu, przeciwko podeptaniu praw obywatelskich i godności ludzkiej. przypominamy nasz apel! Codziennie do 23 VI po Mszy św. o godz. 20.00 w kościele na Miasteczku składamy kwiaty oraz palimy świece pod Krzyżem na zewnątrz Kościoła. 23 VI wszyscy uczestniczymy we Mszy św. Wyrazimy w ten sposób poparcie dla postulatów Załęża: uwolnienia bezprawnie aresztowanych i internowanych. KP. ARS. / Szanuj pracę drukarzy i kolporterów! Nie zatrzymuj “Gazetki” tylko dla siebie! Po przeczytaniu przekaż ją zaufanej osobie: Nie ograniczaj zasięgu wolnego słowa! Po przeczytaniu przekaż ją zaufanej osobie: Nie ograniczaj zasięgu wolnego słowa! Po przeczytaniu postaw niżej kreskę. Jest to dla nas jedyny sposób badania zasięgu “Gazet-

[1292] ki”. REDAKCJA #

# //Maszynopis:// D Z I E Ń 1 9 0 / “Naród jest panem naszym, wie, co / pożyteczne co dla kraju szkodliwe, / a co jest bezpieczne” / J.U. Niemcewicz “Powrót posła” / I n f o r m a c j e, k o m e n t a r z e, p r z e g l ą d p r a s y z A.G.H. : / 1. Nikt z nas nie może się zgodzić z ciągle grożącą nauczycielom akademickim akcją ocen postawy polityczno-etycznej i moralnej zaleconej przez Ministerstwo. Zalecenie to pozostaje w sprzeczności z obowiązującymi przepisami i duchem nowej Ustawy. Poza tym ocena taka jest niemożliwa do merytorycznego przeprowadzenia. UWAGA ! Nie można dopuścić do sądów kapturowych. Nowa Ustawa i tak ma charakter kagańcowy. zwracamy uwagę na artykuł 169 p. 7., który ogólnikowo stwierdza, że zwolnienie Nauczyciela akademickiego może nastąpić, gdy jego działalność naukowa lub dydaktyczna pozostaje w rażącej sprzeczności z podstawowymi obowiązkami pracownika szkoły. Tylko kto dokona tej oceny ? Senat, Rada Wydziału czy może znów jakiś komitet? / o problemach dot. Ustawy statutu napiszemy szerzej/. / 2. Niebezpieczeństwo automatycznego zwalniania pewnej grupy adiunktów na razie zmniejszyło się. Czyżby Ministerstwo zdało sobie sprawę z konsekwencji? Byłaby to najprostsza droga do zdezorganizowania i osłabienia szkoły. Pierwsza próba już była – zarządzenie o zwalnianiu pracowników inż.-techn. Istnieje jednak obawa, że sprawa powróci w jakiejś postaci. Adiunkci muszą być ukarani /patrz ocena/ Prawny punkt widzenia: zalecenie takie równie dobrze może dotyczyć wszystkich blondynów. Cała akcja pomyślana była po to aby usunąć z Uczelni politycznie podejrzanych. Apelujemy o nieuczestniczenie w komisjach weryfikacyjnych i piętnowanie takich przypadków. / 3. Niebezpieczeństwo niby minęło, a tymczasem w INS już w styczniu powołano specjalną Komisję Weryfikacyjną dla wykładowców społeczno-politycznych. Ocena ma mieć charakter merytoryczny i polityczny. W skład Komisji wchodzi płk. Wirski AGH i przedstawiciel KU PZPR + Dyrektor, kier. Zakł. i Sekretarz. Wszelkie opinie mają charakter tajny. 23.I. odbyły się rozmowy weryfikacyjne, w czasie których pytano, czy widzi się możliwości pracy w warunkach stanu wojennego i czy zobowiązuje się do nieuprawiania antysocjalistycznej działalności politycznej. W wyniku pierwszych decyzji dwie osoby wysłano na urlop naukowy / w maju wydano jeszcze jedną decyzję – bez rozmów – w stosunku do zwol-

[1293] nionego z internowania kol. Sicińskiego. W stosunku osób zarządzono szczególny nadzór dydaktyczny. W czerwcu wydano opinie merytoryczne, które mają charakter tajny – dyr. dr Ćwik odmówił ujawnienia opinii. Brak wiadomości o opiniach politycznych. / Jako żywo, styl weryfikacji przypomina złote lata stalinowskie. / 4. Mamy nadzieję, że wszelkie próby jakichkolwiek ocen poza merytorycznymi /tu i ówdzie niestety już podejmowane po ukazaniu się zalecenia Ministerstwa/ spotykają się ze zdecydowanym protestem Rad Wydziału. My gwarantujemy honorowe miejsce na “ławie”, którą będziemy publikować od następnego numeru. / 5. Rozdział III Art. 57 p. 2.3. Ustawy z 4.V.1982 mówi, że Senat zatwierdza plany studiów i program nauczania. Wszystkie plany zostały zatwierdzone przez Senat. A tymczasem Minister pismem DU-1-4010-16/82 przekazuje Rektorom postanowienia /czyje?/ dotyczące przedmiotów społeczno-politycznych, lektoratów i szkolenia wojskowego. Jest to ewidentne naruszenie autonomii szkół wyższych. A gdzie społeczny koszt czasu ludzi i Rad Wydziału przygotowujących programy? Gdzie porozumienie Łódzkie? Jest to prowokacja w stosunku do środowiska studenckiego i grozi poważnymi konsekwencjami. W tej sytuacji pod znakiem zapytania stoi rola nauczyciela w łagodzeniu prawdopodobnej spontanicznej reakcji środowiska studenckiego. Tego typu działalność jest sprzeczna z duchem porozumienia społecznego. Zobowiązanie Dziekanów i wykonanie przez Dziekanów tych zmian bez akceptacji Rady Wydziału stawia pod znakiem zapytania sensowność wyboru Władz, które mają obligacje przede wszystkim wobec wyborców. Wszelkie zmiany w programie nauczania leżą wyłącznie w gestii Rad Wydziału i bez ich akceptacji nie mogą być wprowadzone. Taka jest litera i duch nowej ustawy. / 6. Zgodnie z art. 50 Ustawy Dyrektorów, Kierowników Katedr i Zakładów powołuje Rektor NA WNIOSEK Rady Wydziału, po zasięgnięciu opinii Senatu. kadencja nowych Dyrektorów rozpocznie się w dniu obowiązywania nowej ustawy /ma obowiązywać od 2.IX – chyba, że nie / Tryb powoływania powinien więc być zgodny z literą, a więc nie opinia Rady Wydziału, czy wniosek Dziekana, ale WNIOSEK Rady Wydziału, Uchwała, tajne głosowanie. jeśli tak się nie dzieje… /patrz wyżej/. / Czy Pan Doc. Stachowicz pomimo protestu Rady Wydziału Elektrycznego /tylko 3 głosy za/ zostanie zaangażowany? Jeśli tak, to z pewnością dzię-

[1294] ki swojemu pisemnemu wystąpieniu skierowanemu przeciwko politechnice kieleckiej xxx /był tam dyrektorem Instytutu/ zaopatrzonemu w cytaty z przemówień szefa WRONY. / 8. Kara za wykroczenie przeciwko przepisom Kodeksu drogowego jest natychmiastowe zwolnienie z pracy. Spotkało to kierowcę AGH /kol. Chorąży/ za użycie klaksonu w dniu 13.V. na terenie Uczelni /kto to zwolnienie podpisał?/. / 9. Pozostało trzech internowanych z AGH /T. Syryjczyk, ponownie Piecuch i Sukiennik/. Ostatnio zwolniono H. Mytnika i Grudzińskiego. / 10. W dniu 16 czerwca kilkusetosobowa grupa pracowników przeszła spod Uczelni do kościoła św. Anny i uczestniczyła w Mszy św. / Z WSI RADOM:/ Rektor Hebda oświadczył, że tajne głosowanie jest bezprawne /odrzucono jego kandydatury na docentów mianowanych/ N A S Z K O M E N T A R Z D O 90 D N I / Największy błąd systemu / Plują sobie w brodę “demokratycznie wybrane władze w totalitarnym bloku wschodnim Oj plują! A robią to dlatego, że już w zaraniu swych rządów postawili na niewłaściwego konia: na walkę z analfabetyzmem i na oświatę. Zapomnieli o prostej prawdzie, że łatwiej jest rządzić stadem baranów niż ludźmi, którzy na dodatek umieją czytać /także między wierszami/ i wykazują zdolność logicznego myślenia. Usilne próby produkcji i wychowania wykształconych baranów nie przynoszą jak dotąd pozytywnych rezultatów w skali, w jakiej sobie życzyłaby władza. na dodatek sama władza zamiast wydawać tylko odpowiednio preparowane dzieła Marksa, Lenina i aktualne przemówienia wydaje od czasu do czasu inne rzeczy których widocznie dokładnie nie czyta, albo nie rozumie. Weźmy pierwszą z brzegu książkę. Niech to będzie typowa książka dla młodzieży, ale taka, po którą czasem dla odprężenia sięgną i dorośli. Mowa o “Księdze tysiąca i jednej nocy” – wyborze baśni wydanej przez PIW w 1976 r. w Warszawie. Strona 252 – baśń o Anuszirwanie, sprawiedliwym królu. Cytuję: “I wiedź królu, że owi starożytni władcy tylko dlatego tak pilnie starali się o rozkwit swych krajów, iż wiedzieli, że im większy jest dobrobyt w kraju, w tym większej mierze zasobny jest on w to, czego ludzie pożądają. Władcy ci wiedzieli także, iż bezsporną prawdą jest to, co mówią uczeni i głoszą mędrcy, że mianowicie religia jest zależna od króla, król od wojska, wojsko od skarbu państwa, skarb państwa od rozkwitu kraju, a rozkwit

[1295] kraju od sprawiedliwości w stosunku do poddanych. Nie popierali wobec tego tyranii i niesprawiedliwości, nie zezwalali też na gwałcenie praw swoich poddanych wiedząc, że pomyślność poddanych wyklucza tyranię, że kraj i jego osiedla popadają w ruinę, kiedy rządzą nim ciemiężcy, a mieszkańcy ich rozpraszają się, uciekając do krajów innych władców. Ale to z kolei sprowadza nędzę na królestwo, zmniejszają się dochody kraju, skarbce stają się puste, a wesołe życie poddanych ulega zmianie na gorsze. Poddani bowiem nie lubią tyrana, co więcej nieustannie zasyłają do nieba modły przeciw niemu, tak że królowi jego władza nie przynosi pożytku i wnet dosięga go zły los”. / Powyższy cytat nie wymaga żadnego komentarza. Jedyna rada, panie generale, to zagonić do czytania tych, którzy przy panu zostali tzn. tchórzy, sprzedawczyków, zdrajców narodu, półgłówków i konformistów. Niech czytają wszystko, a to co nie jest po waszej myśli – na stos !!! Antoni Adorczy / P R Z E G L Ą D P R A S Y / Na łamach prasy niezależnej znalazło się ostatnio wiele artykułów analizujących obecną sytuację społeczną w Polsce i próbujących określić postępowanie junty jak i pożądanie działania w najbliższej przyszłości. Dyskusję na ten temat zamieścił “Tygodnik Mazowsze” nr 8 przedrukowaną w krakowskim “Póki my żyjemy” nr 8. Jacek Kuroń w “Tezach o wyjściu z sytuacji bez wyjścia” stwierdza, że pogarszająca się gwałtownie sytuacja może doprowadzić do powstania w Polsce zjawiska terroryzmu, a kolejny lokalny incydent przekształcić się może w ogólnopolskie rozruchy, co doprowadzi prawdopodobnie do obalenia władzy, ale z największymi kosztami społecznymi. Dlatego proponuje zorganizowanie się podziemnej “S” wokół silnego ośrodka centralnego przygotowującego społeczeństwo do zlikwidowania okupacji w zbiorowym zorganizowanym wystąpieniu, ale jednocześnie do najdalej idących ustępstw w kompromisie z władzą. Polemizują z Kuroniem: Zb.Bujak w “Walce pozycyjnej” i Wiktor Kulerski w “Trzeciej możliwości” Bujak inaczej oceniając nastroje społeczne stwierdza, że wysoki stopień samouświadomienia, dyscypliny i zorganizowania Polaków daje szansę na uniknięcie wybuchu “Na terror władz społeczeństwo odpowiada wypracowując inne niż przemoc formy oporu. Poza tym silny ośrodek centralny jest nierealny” a jego ewentualne spacyfikowanie byłoby ostatecznym ciosem zadanym ludzkim nadziejom. Dlatego opowiada się za ruchem silnie zdecentralizowanym i różnorodnym – trudnym do pokonania i

[1296] stosującym wiele metod działania – zjednoczony wspólnymi celami. Droga trudniejsza ale pewniejsza. Kulerski podkreślając daleko posuniętą wytrzymałość społeczeństwa i możliwość długotrwałej okupacji proponuje nie rewolucję jak Kuroń, nie kompromis, lecz ewolucję – powolny rozkład systemu i powolne rewindykacje społeczne. Nie Państwo Podziemne lecz Podziemne Społeczeństwo. Jacek Kuroń zabiera jeszcze raz głos na łamach “TM” nr 13 o “Macie teraz złoty róg” odpowiadając Bujakowi i Kulerskiemu, że ich propozycje /wykształcony w 1976 ruch samoobrony/ mają szansę gdy: poszczególni ludzie mają możliwość działania, działania te mają szanse skuteczności i system społeczny, w którym ruch ten istnieje ma rezerwy rozwojowe. Warunki te spełniał system gierkowski. junta natomiast, dopóki dysponuje siłą, nie ustąpi wobec żadnego nacisku, a rewindykacje są niemożliwe z powodu braku jakichkolwiek rezerw. Ruch wydawniczy, demonstracje, samokształcenie nie przybliżają więc wg Kuronia do celu jakim jest wywalczenie podmiotowości społeczeństwa. Natomiast przewidywany przez autora spadek dochodu narodowego w 1982 r. o nawet 50%/:/ w stosunku do 1979 r. spowoduje wybuch gniewu podsyconego arogancją i terrorem władzy. Ludzie powstrzymują rozpacz, bo podejmują działania, do których wzywają władze “S” wierząc, że doprowadzą ich do zwycięstwa. Jeśli ta wiara zostanie zachowana będzie to klęska “S”. Przemoc ustępuje tylko przemocy. Kuroń zwraca uwagę na doniosłość agitacji wśród wojska i MO. Proponuje więc strajk generalny i groźbę użycia przemocy jeśli strajkujący zostaną zaatakowani. jeśli to wg niego jedyna efektywna metoda oporu. Sygnalizujemy specjalny czerwcowy numer krakowskiego “VETA” /nr 7/ z obszernym /9 str./ analitycznym artykułem Marka Baranowskiego pt. “Perspektywy”. Autor określa obecną sytuację jako pałową. Juntę ogranicza katastrofalna sytuacja gospodarcza /potęgowana niespodziewanymi dla niej konsekwencjami restrykcyjnymi Zachodu/ oraz powszechna konspiracja, będąca alternatywą reżimu. “S” napotyka na nieprzekraczalną granicę potęgującego się terroru i represji. Nie istnieje żadna miara gwałtu, skoro jak stwierdza autor warszawski aktyw partyjny zarzuca Wronie nadmierną łagodność. Artykuł powstał pod niewątpliwym wpływem przedstawionej dyskusji. W konsekwencji M.B. przychyla się do koncepcji Bujaka c.d.n. z K R A K O W A / 13 czerwca o godzinie 17-tej w Nowej Hucie odbyła się Msza św. w intencji Ojczyzny. Po mszy, samorzutnie uformo-

UWAGA!

Brak ciągłości tekstu KRONIKI.

Brakuje dokończenia tekstu 191. Dnia Okupacji

Mimo braku ciągłości tekstu zachowano ciągłość numeracji oryginalnych kart KRONIKI.