132. DZIEŃ OKUPACJI piątek 23.4.82 r.

132. DZIEŃ OKUPACJI piątek 23.4.82 r.

UWAGA! Brak ciągłości tekstu KRONIKI.

Brakuje początku tekstu 132. Dnia Okupacji

Mimo braku ciągłości tekstu zachowano ciągłość numeracji oryginalnych kart KRONIKI.

[1083] na Nadzwyczajnym Zjeździe naszego Stowarzyszenia w Październiku 1980 r. 3. Punkt piąty, rozdziału III, Uchwały IX Nadzwyczajnego Zjazdu PZPR zaczyna się od znamiennego zdania: “Istotnym elementem kryzysu politycznego w naszym kraju była utrata wiarygodności prasy, radia i telewizji, spowodowana ograniczeniami w systemie przepływu informacji, w tym administracyjnymi metodami w kierowaniu środkami masowego komunikowania”. Po opisie przedsięwzięć, jakie powinny być podjęte dla przezwyciężania tego kryzysu, punktów kończy słowami: “W działaniach tych partnerską, konstruktywną rolę powinno odgrywać Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich i zespoły redakcyjne”. Tymczasem opublikowana w “Gazecie Krakowskiej” 22 marca decyzja prezydenta Warszawy o rozwiązaniu SDP zawiera zarzut, że Stowarzyszenie już od swojego Nadzwyczajnego Zjazdu w październiku 1980 roku nie realizowało celów statutowych oraz podejmowało przedsięwzięcia godne politycznego potępienia. Powstaje więc pytanie: albo Uchwała IX Zjazdu PZPR, który odbył się – jak wiadomo – w lipcu 1981 roku zawiera niesłuszne sformułowanie albo też myli się gen. Mieczysław Dębicki. 4. Nie jest prawdą, że Rada SDP zaniedbała swój statutowy obowiązek udzielenia absolutorium Zarządowi Głównemu, prezesowi i wiceprezesom. Posiedzenie VIII sesji Rady poświęcone tej sprawie zostało zwołane na dzień 17 grudnia 1981 roku. Poprzednia VII sesja Rady w dniu 5 listopada ub. roku musiała zostać poświęcona zatwierdzeniu Układu Zbiorowego Pracy Dziennikarzy. Warunkowała to pilność sprawy, bowiem istniały wtedy realne szanse wejścia Układu w życie z dniem 1 stycznia 1982 roku. Statutowy wymóg /rozdział V/, paragraf 2a/ – “Rada udziela co roku w głosowaniu tajnym imiennego absolutorium…” nie został więc naruszony. We wszystkich tych sprawach istnieją prawomocne uchwały Rady, zaś jeden z niżej podpisanych – wybrany przez Radę przewodniczącym Sesji – sam zwołał posiedzenia absolutoryjne. Nie jest naszą winą, że nie mogło się ono odbyć ze względu na wprowadzenie stanu wojennego. 5. Nie jest prawdą, że zarząd nie uczynił nic dla możliwości funkcjonowania SDP w warunkach stworzonych przez stan wojenny. Prowadzone były rozmowy z władzami, zaś Sekretarz Generalny red. Dariusz Fikus złożył

[1084] formalny wniosek do Urzędu m.st. Warszawy o zezwolenie na odbycie posiedzenia Zarządu. Spotkanie z przedstawicielem władz w sprawie porządku dziennego tego zebrania miało się odbyć 23 marca. Nie jest prawdą, że nie wykorzystaliśmy możliwości wynikających z art. 16 “Prawa o stowarzyszeniach” – ekspertyza prawna w tej sprawie nie tylko stanowiła podstawę rozmów, ale też została przekazana przez nas innym stowarzyszeniom twórczym, z istniejącego stanu prawnego wynika bowiem, że wszystkie stowarzyszenia /np. ZLP/ zawieszone w grudniu 1981 r. już w lutym 1982 r. powinny uzyskać normalne możliwości działania. 6. Nie jest prawdą, że “środowisko zostało porzucone już 13 grudnia ub. roku poprzez komunikaty w radiu i telewizji razem z zawieszeniem Polskiego Związku Łowieckiego. To dopiero inne stowarzyszenia twórcze były zawieszone w terminach późniejszych. Zajęcia przez władze siedziby SDP przy ul. Foksal w Warszawie nastąpiło w dniu 14 grudnia w godzinach południowych. 7. Prosimy red. Klemensa Krzyżagórskiego o wskazanie jakie to “indywidualne ścieżki ewakuacyjne” przygotowali sobie członkowie władz SDP, skoro w wyniku przeprowadzonej w styczniu i lutym br. tzw. weryfikacji dziennikarzy przygniatająca większość członków ZG łącznie z prezesami oraz znaczna część członków Rady utraciła możliwość wykonywania etatowej pracy w swoim zawodzie. 8. Warunkiem umożliwiającym zebranie się Rady SDP naczelny redaktor organu Stowarzyszenia, miesięcznika “Prasa Polska” był obecny na wszystkich posiedzeniach Rady oraz na większości posiedzeń Zarządu Głównego i zna doskonale wszystkie przytoczone tu fakty oraz wszystkie inne fakty dotyczące działalności władz SDP. Nigdy jednak z jego ust nie usłyszeliśmy jakiegokolwiek ostrzeżenia lub protestu przeciw tym działaniom. W redagowanym przez siebie miesięczniku publikował wszelkie dokumenty Stowarzyszenia oraz wypowiedzi jego działaczy, w tym takie, które dziś dezawuuje, określając je w omawianym tu wywiadzie jako “zuchwałe” i “niezrównoważone”. /Jerzy Surdykowski – wiceprezes SDP, Krzysztof W.Kasprzyk – przewodniczący VIII sesji Rady SDP, prezes Oddziału Krakowskiego SDP Marian Szulc – członek Rady SDP, wiceprezes OK SDP. #

UWAGA! Brak ciągłości tekstu KRONIKI.

Brakuje dokończenia tekstu 132. Dnia Okupacji

oraz kolejnych Dni Okupacji: 133-134.

Mimo braku ciągłości tekstu zachowano ciągłość numeracji oryginalnych kart KRONIKI.